نقد و بررسی کتاب تنها دویدن
کتاب تنها دویدن
سرانجام این رویاها را در عالم حقیقت لمس کردم. بی آن که با کسی جز با خود مسابقه دهم. اسب ها هرگز با هم مسابقه نمیدهند. ما انسان ها هستیم که آن ها را به مسابقه میکشیم.
اسب ها هنگامی که آزاد و سرمستند به سرعت بادها میدوند.زنبورهای عسل نیز از هم پیشی نمیگیرند. همگی از گل ها دل بر میگیرند. و در پایان نیز کمتر از شهد گل نمی آفرینند.بال های یک پرمنده با هم رقابت نمیکنند که به پروازش در آورند.
بازدیدها: 4
امتیاز و دیدگاه کاربران کتاب تنها دویدن