کتاب بر جاده های آبی سرخ

کتاب بر جاده های آبی سرخ

سلیمه یادت هست که یک بار برایت شعری گفتم و گفتم: «ما اینجا زاده شدیم و اینجا روییدیم، و اینجا با خاک و آب آشنا شدیم، و اینجا دل به عشق سپردیم.

پس، بر ماست که از این آب و این خاک، با تمامی توان خویش حفاظت کنیم. و بر ماست که تن خاکی مان، همين جا، زیر و زبر همین خاکها کنار همین دریا، خاک شود و خاکسترش برباد رود…؟» یادت هست ؟

اینک ای سلیمه، وقت، وقت اثبات است. من، مجموع خاطرات ملت خویش از این دریا هستم. دریایی که از آن ماست، و همیشه ی خدا از آن ما بوده است. و خداوند خدا، هنگامی که آن کوچ بزرگ اتفاق افتاد و حتی بسیار پیش از آن، این دریا را به ما بخشیده بود و به ما آموخته بود که پای برهنه، راهی بس دراز را بپیماییم و به اینجا برسیم.