کتاب یاس مجنون

کتاب یاس مجنون

پشت شیشه ی تمیز و شفاف كافه ایستاد. به اسم مجنون رویش خیره شد و از کنارش به میزی که ساکت گوشه ی کافه جا خوش کرده و انگار نگاهش می کرد.

سرش روی شانه خم شد. تصویر کج شد. صدای یاسمین در گوشش پیچید

– اصلا این میز با همهی میزهای کافه فرق داره هومن، شبیه میز آریس و آنوشه، نه؟ سرش را جلو برد:

– پایه ای رکورد عشقشونو بزنیم و اسم کافه رو برگردونیم؟

یاسمین خندید:

– مثلا بذاریم چی؟

شانه هایش را بالا انداخت

– اگه شایان بود که می گفت کافه ی دیوونه ها

یاسمین لب هایش را بالا کشیدن

-خوبهها سرش را نزدیک تر برد و باعث شد یاسمین دست و پایش را جمع کند و با نگاهی به کافه عقب تر بکشد.

هومن لبخند زد

دیوونگی که خیلی خوبه عشقم. منتها جرم داره. تو بگو دیوونهت شم که جرمشم به جون بخرم؟ مزه داره .

یاسمین لب گزید و از زیر چشم نگاهش کرد:

– عاقلت دوست داشتنی تره!

چشمکی برایش زد –

پس اسم کافه چی؟

یاسمین لبخند زدن

– یاس مجنون