کتاب از جنس نور آخرین ساعات آفتاب کهن

کتاب از جنس نور آخرین ساعات آفتاب کهن

بخشی از متن را با هم می خوانیم:

افکار، حقیقت مادی و همچنین حقیقت برتر ما را می آفرینند. در دوران باستان، هنگام توفان، مردم رعد و برق را صدای خدایی قدرتمند می انگاشتند.

آن ها معتقد بودند کسی که دچار صاعقه می شود، مرتکب جرم یا کاری خلاف میل خدا شده است. هنگامی که صدای غرش رعد به گوش می رسید، مردم زانو می زدند و با صدای بلند دعا می خواندند. آن ها چنین می پنداشتند که درخشش مهیب برق در دل آسمان، انگشتان خدای آنان است که پیام هایی را می نویسد و عقیده ای را ابراز می کند. امروز رعد و برق را نشانه تبادل انرژی الکتریکی بین یون های هوا و فضایی می دانند که دارای بار الکتریکی متضاد است. اکنون اگر کسی دچار صاعقه شود، به حساب نادانی یا بدشانسی او گذاشته می شود، نه تنبیه وی.

هنگامی که توفان شدید است، نه از بیم خدایی خشمگین، بلکه از ترس یک رویداد طبیعی خطرناک پناه می گیریم. می بینیم که چگونه رویدادی مشابه، احساسات، افکار و رفتاری کاملا متفاوت با قبل در مردم امروزی ایجاد می کند. نکته این است که تجربه حقیقت، متفاوت شده و این تفاوت از تفکر برمی خیز