کتاب لذت خیانت

ترجمه می تواند افترا بزند، می تواند به تهمت و متعاقبا به شکایت دامن بزنند. ممکن است مترجمه بانوستالژی برای تمامیتنی از دست رفته درآمیزد و در نتیجه با معضل درد و رنج همراه شود.

ترجمه می تواند از صورت آرمانی دادن به گذشته سرباز زدند و بدین ترتیب به واسطه ی زدودن صورت آرمانی گذشته، حال را به گستره ای برای بازی مبدل کند؛ می تواند لذت دلبخواهی بودن زبان را تحقق بخشد و بدین ترتیب از وضعیت تأشرآوری طفره رود که میخواهد آدمی را به اصالتی گریزپا و فریبکار متعهد کند. ترجمه همچنین پای مسائلی نظیر تألم و لطمه را به میان میکشد همواره مترجم از خود می پرسد آیا امید جبران مافات هست؟ آیا اصلا باید در پی جبران مافات بود یانه؟