توضیحات
کتاب بالاخره این زندگی مال کیه اثر برایان کلارک نشر کارنامه
این نمایشنامه حول شخصیت کن هریسون، مجسمه‌ساز با استعدادی می‌چرخد که پس از یک تصادف رانندگی دلخراش از گردن به پایین فلج می‌شود. کن در مواجهه با چالش زندگی عاری از خودمختاری فیزیکی، با پرسش‌های عمیقی در مورد ارزش زندگی و حق مردن با عزت به سر می‌برد. همانطور که او چالش‌های شرایط خود را بررسی می‌کند، به‌طور فزاینده‌ای مصمم می‌شود تا بر سرنوشت خود کنترل داشته باشد که جرقه‌ای برانگیخته می‌شود تا یک بحث حقوقی و اخلاقی بحث‌برانگیز در مورد حق اتانازی و مرزهای مداخله پزشکی ایجاد شود. محور اصلی روایت نمایشنامه، درگیری بین کن و سازمان پزشکی است، که پزشکان و پرستاران او که وظیفه دارند برخلاف میل او، جان او را حفظ کنند. همانطور که کن بر تمایل خود برای پایان دادن به زندگی خود تأکید می‌کند، با مقاومت کسانی روبه‌رو می شود که تصمیم او را نقض اخلاق پزشکی و خیانت به وظیفه‌ی خود برای نجات جان او می‌دانند. کلارک از طریق تبادلات داغ و لحظه‌های تأمل‌برانگیز، مخاطبان را مجبور می‌کند تا با باورها و تعصبات خود در مورد ناتوانی، خودمختاری و تقدس زندگی روبه‌رو شوند. کتاب با مجموعه‌ای از موضوعات پیچیده، از جمله حق مردن، اخلاق مداخله‌ی پزشکی، و ماهیت استقلال شخصی دست‌و‌پنجه نرم می‌کند. کلارک به‌طرز ماهرانه‌ای این موضوعات را با حساسیت و ظرافت هدایت می‌کند و به مخاطبان کاوشی قانع‌کننده از معضلات اخلاقی ارائه می‌دهد که در برخورد استقلال فردی با اختیارات پزشکی به وجود می‌آیند. در قلب این نمایشنامه مسئله استقلال شخصی و حق تعیین سرنوشت در مسائل زندگی و مرگ نهفته است. از طریق تلاش کن برای اعمال کنترل بر سرنوشت خود، کلارک از مخاطبان دعوت می‌کند تا محدودیت‌های مداخله‌ی پزشکی و اهمیت احترام به خواسته‌های افراد در مورد بدن و زندگی خود را در نظر بگیرند. نمایشنامه ما را مجبور می‌کند تا با حقایق ناراحت کننده‌ای در مورد ماهیت رنج و الزام اخلاقی برای کاهش آن روبه‌رو شویم، حتی اگر به این معنی باشد که به افراد اجازه دهیم انتخاب‌هایی داشته باشند که ممکن است منجر به مرگ خودشان شود. یکی دیگر از موضوعات اصلی نمایشنامه نقش همدلی و شفقت در مواجهه با ناتوانی و بیماری است. درحالی‌که کن با چالش‌های جسمی و عاطفی شرایط خود کلنجار می‌رود، به‌دنبال درک و حمایت از اطرافیانش، از جمله پزشکان، پرستاران و سایر بیماران است. کلارک از طریق تعامل خود با این شخصیت‌ها، بر اهمیت همدلی در پرورش جامعه‌ای دلسوزتر و فراگیرتر تأکید می‌کند، جایی که افراد به‌جای توانایی‌های فیزیکی‌شان به‌خاطر حیثیت و انسانیت ذاتی‌شان ارزش قائل می‌شوند.
نظرات کاربران