توضیحات
کتاب شعر زمان ما ۵ اثر نیما یوشیج
مجلد پیش رو از مجموعهی “شعر زمان ما” با نقد و تفسیر “محمد حقوقی” به پدر شعر نوی فارسی، “نیما یوشیج” اختصاص دارد. “نیما یوشیج” کسی بود که توانست شعر سنتی فارسی را که روزگاری در زمرهی پیشتازترین اشعار میان زبانهای دنیا بود اما سپس به بن بست و تکرار رسیده بود، به شعر روز جهان پیوند بزند. با اینکار، نیما به شعر فارسی فرصتی دوباره برای خودنمایی در میان اشعار دیگر زبانها داد و فرصت قرار گرفتن در آن جایگاه والای پیشین را یکبار دیگر فراهم کرد.
نیما توانست مفاهیم متنوع و اغلب متضاد برخی از بزرگترین شاعران فرانسه را گرد هم آورد و آنها را در شعر فارسی به کار گیرد. او با ترکیب مفاهیم و اصول شعری “مالارمه”، که نثر و قافیه را ترویج میکرد با دیدگاه انقلابی “رمبو” و رساندن این ترکیب به نوع پیوستگی و هماهنگی، موفق شد “شعر سپید” خود را به ادبیات فارسی معرفی کند.
علاوه بر این وی با به کارگیری واژگان و اصطلاحات محلی، به سلیقهی شعری ایرانیان گستردگی بخشید و به عنوان یکی از بزرگترین شاعران فولکلور ایران شناخته شد. نیما اصطلاحات رایج فارسی و صنایع ادبی تکرارشونده را برای جلوگیری از فرسودگی زبانی بیشتر کنار گذاشت و در نتیجه زبان شعر باستانی فارسی، که فقط از توانایی بیان حالتهای ملایم و معروف عرفانی و عاطفی برخوردار بود، توانست قابلیت بیان اضطراب هیجان، نخوت و بیحوصلگی انسان مدرن را به دست آورد. در “شعر زمان ما” با تفسیر “محمد حقوقی” نشان داده میشود که چطور “نیما یوشیج” زبان شاعرانهی فرسوده وایستا را زبانی پویا، شاداب و زنده تبدیل نمود.
نظرات کاربران