توضیحات
کتاب فریدا نثر ثالث
«من واقعیت خودم را نقاشى می‌كنم. فقط همین را می‌دانم كه نقاشى می‌كنم زیرا محتاج نقاشى‌ام، و همیشه هر چه را از ذهنم می‌گذرد، بى هیچ فكر و ملاحظه؛ دیگرى بر بوم می‌كشم. »
آنچه از ذهن فریدا می‌گذشت و به هنرش راه می‌یافت، برخى از بدیع‌ترین و شورانگیزترین تصاویر قرن بیستم بود. او با نقاشى كردن از خودش در حال خونریزى، گریستن و شكستن، ماهیت درد خود را به هنرى صریح و درخور توجه كه با شوخ طبعى و خیال پردازى تعدیل می‌شد بدل می‌كرد. خودزندگینامه مصور فریدا كه همواره خاص و شخصى است، و بیش از آنكه به لحاظ گستره فراگیر باشد، جستجوگرانه است، شدت و قدرت عجیبى دارد؛ قدرتى كه می‌تواند توجه بیننده را به شیوه عذاب آورى به خود جلب كند.
نظرات کاربران