توضیحات
کتاب مردگان عمارت بیست و پنجم اثر سیامک گلشیری نشر چشمه
«مردگان عمارت بیستوپنجم» اثر سیامک گلشیری، رمانی در ژانر وحشت و معمایی است که در سال ۱۴۰۴ توسط نشر چشمه منتشر شد. این رمان با فضایی وهمآلود، روایتی پرکشش و نثری موجز، تجربهای متفاوت از ادبیات معاصر ایران را برای مخاطبان خود رقم میزند.
در مرکز داستان، مردی تنها قرار دارد که پس از مرگ همسرش، در چنگ افسردگی و دلمردگی گرفتار شده است. تنهایی و اندوه، او را در آستانه فروپاشی روانی قرار میدهد تا اینکه آشنایی با زنی مرموز مسیر زندگیاش را تغییر میدهد. زن، او را به عمارت قدیمی و اسرارآمیزی در خیابان بیستوپنجم میکشاند؛ مکانی که انگار به جهانی دیگر تعلق دارد. مرد در این خانه با رازهایی از گذشته و نفرینی که نسلهای پیشینش را هم درگیر کرده مواجه میشود؛ نفرینی که در نهایت او را به موجودی نیمهانسان، نیمهوحشی بدل میسازد. عطش خون، زخمهای قدیمی و بوی مرگ، از او موجودی میسازد که هر لحظه ممکن است کنترل خود را از دست بدهد.
«عمارت بیستوپنجم»، در این روایت، نه فقط یک مکان بلکه خود شخصیتی زنده است. این عمارت با اتاقهایی پر از گذشته، درهایی که به خاطرات میرسند و صداهایی که هر شب از طبقه بالا شنیده میشود، فضای داستان را به سطحی استعاری ارتقا میدهد. در این خانه، گذشته همچون روحی سرگردان پرسه میزند و هیچ مرزی میان واقعیت و کابوس باقی نمیماند. سبک نوشتار گلشیری در این رمان، همچون دیگر آثارش، ساده، صمیمی و خالی از تزئینات زبانی است. او با پرهیز از قید و صفتهای زاید، تمرکز را بر صحنهپردازی و دیالوگ قرار میدهد و بهجای توصیف مستقیم، فضاسازی روانی ایجاد میکند. این سبک نگارش، خواننده را به درون جهان داستان میکشد و تجربهای شخصی و ملموس برای او میسازد. اما آنچه این رمان را فراتر از یک اثر وحشت صرف قرار میدهد، مضامین درونی آن است. «مردگان عمارت بیستوپنجم» کاوشی در ناخودآگاه فردی و جمعی است؛ سفر به تاریکی غرایز سرکوبشده، خاطرات خفته و کشاکش ابدی میان میل و قانون. در این رمان، انسان در مرز میان انسانیت و هیولا بودن ایستاده است؛ جایی که عشق، اندوه، خشم و ترس در هم میآمیزند.
این رمان را میتوان ادامه مسیری دانست که گلشیری در آثار دیگرش نیز پیموده است؛ بهویژه در مجموعه رمانهای «خونآشام» که مخاطب نوجوان را هدف گرفته بود، و حالا با «مردگان عمارت بیستوپنجم»، خواننده بزرگسال را نیز به دنیای سایهها و کابوسها میبرد. او در آثارش همواره کوشیده تصویری صادقانه از پیچیدگیهای روانشناختی انسان معاصر ارائه دهد، و این رمان نیز گواهی بر آن است.
نظرات کاربران
ارسال نظرات